Well.. it’s not that I don’t want to work..

Μεταξύ πολύ κακού καφέ σήμερα, συναδέλφων που μπαίνουν μαζικά στο γραφείο μετά από μήτινγκ (στο οποίο δεν πήγες, εγώ δηλαδή) και πρέπει να βγάλεις τ’ακουστικά να πεις goede morgen κι άμα είσαι τυχερός να τα ξαναβάλεις αμέσως αλλιώς θα σου πούνε κανα κονγκρατσουλέησον με απαραίτητη -όρθια- χειραψία για την εθνικάρα του Σαββάτου και τον Χιόρχο Καραχούνη..junge_junge_grote_drama, χρότε ντράμα ο Καραχούνης.. όχι τα χτεσινοβραδινά αποτελέσματα..αχ.. μεταξύ μας πρέπει να ξανακουμπώσεις και το κουμπί του τζην τώρα που γέμισε κόσμο το γραφείο.. ανάμεσα σε 15 .tex αρχεία και τελευταίες διορθώσεις για να κατατεθεί το πέηπερ.. μετά την πρωινή καταιγίδα και τη σκατίλα στον ουρανό, βγαίνει ένας έρμος ήλιος, κάτι σαν ήλιος.. κι έρχεται ο παπάρας και μου κλείνει τη γρίλια; μη μας κάψει; αχ.

Ανάμεσα σε όλα αυτά τα πολύ κακόμοιρα -είναι η αλήθεια- τέλος πάντων.. είναι στην επανάληψη κάποιες μέρες τώρα τούτο

Με τους Reigning Sound είχαμε πολλά πάρε δώσε πριν 3 χρόνια τέτοιο καιρό. Ωραία. Με κάτι πρωινούς φραπέδες και διαβάσματα για εξεταστικές.. Τώρα αλλιώτικα. Κύκλοι ανά τρία χρόνια, το έχω παρατηρήσει. Τα τρία. Αναρωτιέμαι για τα τρία χρόνια μπροστά.

Εύχομαι καλά κουρά(δ)για, όλοι τα χρειάζονται τα κουράγια.

~ by Thelxi on June 18, 2012.